جایگاه آموزش در تحقق توسعه پایدار

پایداری، مفهومی است که نگاه به آینده در آن اولویت دارد، از این رو تعادل بین موضوعات محیط زیستی ، اجتماعی و اقتصادی، باهدف ارتقای کیفیت محیط زندگی، مورد توجه قرار می گیرد . در عصر مدرن با گسترش استفاده و بهره برداری انسان از طبیعت و منابع موجود روی زمین و ایجاد آلودگی های مختلف حاصل از رفتارهای انسان مدرن که در حال توسعه صنعت و اقتصاد بود . خطر ناپایداری دنیا را تهدید کرد و البته که هنوز این تهدید وجود دارد .جهان هر روز بیشتر در مسیر صنعتی شدن قرار می گیرد و از ابعاد مختلفی به توسعه نگریسته میشود . متفکران در خصوص اولویت های توسعه نظرات مختلفی بیان کرده اند ، بعضی توسعه سیاسی ، برخی توسعه فرهنگی ، تعدادی دیگر توسعه اقتصادی را مقدم بر دیگر ابعاد توسعه میدانند . توسعه پایدار با نگاه به آینده بشر ، جهان پیرامون و حفظ منابع باقیمانده طبیعت از بعد دیگری به اولویت توسعه نگاه می کند ، توسعه پایدار مفهومی جدیدی است که برای ایجاد این باور و حرکت به آن سمت نیاز به تقویت مهارت ها و توانمندیها و شایستگی ها منجر به ارتقا فرهنگی و اجتماعی در جامعه است نیاز به تقویت فرهنگ دوست داشتن دیگران است ، دیگرانی که شاید هنوز به این جهان حاکی نگذاشته اند، برای فرهنگ سازی از روشها و ابزارهای مختلف آموزشی بهره گیری می شود . کوشش میشود اهمیت توسعه پایدار و نقش آموزش در تحقق آن بیان شود .

Keywords:

آموزش , پایداری , توسعه پایدار , توسعه