بررسی تاثیر طول تیر پیوند قائم بر عملکرد لرزه ای مهاربندها

این پژوهش، به عملکرد همزمان مهاربند از نوع معمولی و تیر پیوند قائم پرداخته است. یکی از روش های کنترل نیروهای بزرگ مانند زلزله و جلوگیری از خسارات ناشی از آن به سازه ها، استفاده از مهار پند می باشد. مهاربندهای مرسوم، در کشش، تسلیم، و در فشار دچار کمانش میشوند. تیر پیوند قائم، یکی از سیستم های غیر فعال انرژی است که در آن، با جاری شدن جان تیر پیوند قائم، انرژی زلزله مستهلک می گردد. در این سیستم منحنی های هیسترزیس افت مقاومت ندارد و دارای سطح زیر منحنی قابل توجهی می باشد. در مدلسازی های صورت گرفته ، با افزایش طول پیوند، از مقاومت قاب بطور قابل ملاحظه ای کاسته شده است. مقدار مقاومت حداکثر و سختی قاب نیز به طرز مجسوسی دچار کاهش شده است. همینطور با افزایش طول تیر پیوند، سختی اولیه قاب نیز روند کاهشی در پیش گرفته و جذب انرژی نیز در حدود 20٪ الى 23٪ کاهش یافته است. این مطالعه با مدلسازی اجزای محدود نرم افزار ABAQUS صورت گرفته است و در نهایت، میتوان نتیجه گرفت تیر پیوند با طول مناسب، نقش بسزایی در میزان جذب انرژی و مقاومت سازه دارد

Keywords:

مهار بند , تیر پیوند , کمانش , زلزله , ABAQUS