محمدحسین ایمانی خوشخو - دکترای تخصصی اقتصاد گردشگری؛ دانشیار دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران
مهدیه شهرابی فراهانی - دکترای تخصصی مدیریت گردشگری، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران

انسان به عنوان اشرف مخلوقات هستی ملزم به شناخت خویش و دریافت ماهیت و مقصود آفرینش است. وی در مسیر خلقت به سفرو حرکت روی آورده و از آن به عنوان اقدام، فعالیت و هدف بهره می جوید. لذا آگاهی از یک الگوی شناختی از سفر ضرورت می یابدتا انسان را در این مسیر یاری نموده و شناخت بهتر و دقیق تری به وی ارائه نماید. در این تحقیق که با رویکرد کیفی و توصیفیانجام گرفته است، از روش مطالعات و اسناد کتابخانه ای، شیوه تطبیق و بررسی تحلیل رویکردهای انسان شناسی فلسفه، عرفان وروانشناسی استفاده شده است. نگاه تطبیقی به رویکردهای مذکور حاکی از این مطلب است که ماهیت انسان متشکل از شناخت ومعنویت بوده و کسب کمال، تعالی، خودشکوفایی و انسان معنوی به عنوان هدف و مبنای اصلی آفرینش در نظر گرفته شده است. ازاین رو با بهره مندی از ادراک معنوی می تواند بیش از پیش به ماهیت و نهاد اصلی خویش نزدیکتر شده و از سفر که مبتنی برحرکت است، مقصود خلقت را محقق نماید.

انسان، انسان شناسی، شناخت، معنویت، سفر