جایگاه دعا و مناجات در متون عرفانی فارسی
عنوان مقاله: جایگاه دعا و مناجات در متون عرفانی فارسی
شناسه ملی مقاله: MTCONF06_012
منتشر شده در ششمین همایش ملی پژوهش های نوین در حوزه زبان و ادبیات ایران در سال 1399
شناسه ملی مقاله: MTCONF06_012
منتشر شده در ششمین همایش ملی پژوهش های نوین در حوزه زبان و ادبیات ایران در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
سیدعلی مستجاب الدعواتی - دانشجوی دکتری عرفان و تصوف، دانشگاه سمنان
علی محمدی فر - دانش آموخته کارشناسی ارشد فقه و حقوق اسلامی، دانشگاه شاهد
خلاصه مقاله:
سیدعلی مستجاب الدعواتی - دانشجوی دکتری عرفان و تصوف، دانشگاه سمنان
علی محمدی فر - دانش آموخته کارشناسی ارشد فقه و حقوق اسلامی، دانشگاه شاهد
دعا از جمله مفاهیمی است که در فرهنگ اسلامی از ارزش والایی برخوردار است و در قرآن کریم، آموزه های دینی و سخنان بزرگان دین به عنوان امری موکد مورد سفارش واقع شده است. این مضمون والا در آثار ادبی و عرفانی ما نیز انعکاس یافته و در کنار تو صیه هایی درخصوص دعا کردن و ارتباط با خداوند، دعا و نیایش های پر سوزوگداز از عرفای نامی برجای مانده است. این جستار به بررسی دعا در متون عرفانی اختصاص دارد.
کلمات کلیدی: دعا، عرفان، تصوف، عرفا، اسلام
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1041777/