نگاهی به مولفه های مدرنیسم در ادبیات

در سالهای آغازین قرن بیستم، بشر به عصر تازه ای قدم گذاشت که با اصالت بخشیدن به عقل، انسان و فردی6ت، به زدودن باورهای سنتی روی آورد. مدرنیسم ویژگی یک دوران تاریخی است که کم و بیش از قرن شانزدهم میلادی در اروپا آغاز و تا عصر معاصر ادامه یافته است. مولفه های اصلی آن به اومانیسم و خردگرایی محدود است که با پیشرفت علم به معنی مادی آن، بر تمامی جنبه های زندگی بشر سایه افکنده و دستاوردی جز چندپارگی وجود، از هم گسیختگی معنا، سلطه بیمنازع تکنولوژی و هبوط معنویت، نداشته و رهاوردش برای بشر، هراس، اضطراب، تنهایی، دینگریزی، انزوا، ناامنی و رها شدن در تاریکی و تنهایی است. ظهور مدرنیسم منجر به گشوده شدن فصلی تازه در آثار هنرمندان قرن بیستم شد. یکی از هنرهای متاثر از مدرنیسم، ادبیات است که در قالب شعر و نثر ادبی بروز می نماید. در میان مولفه های مدرنیسم، پوچگرایی در جنبه فردی، و تجدد و بیدارگری در جنبه اجتماعی، مهم ترین نشانه های تاثیرگذاری مدرنیسم در ادبیات و شعر و نثر معاصر به شمار می آیند.

Keywords:

ادبیات معاصر , مدرنیسم , تجدد گرایی , پوچ گرایی , بیدارگری