تحلیل متناقض نماهای مثنوی مولانا براساس نظریه پساساختارگرایانه دریدا

تقابل های دوگانه اساس تفکر ساختارگرایان و پسا ساختارگرایان را تشکیل می دهد . .از آنجا که بنیان تفکر فلسفه غرب براساس قاعده تقابل های ساختارگرایان استوار است .اما در اندیشه پسا ساختارگرایان و سردمدار این تفکر؛ فیلسوف نامی فرانسه ژاک دریدا، این منطق کلامی فلسفه غرب به چالش گرفته می شود .این منطق که دریدا بدان واسازی می گوید، در تحلیل متناقض نماهای عرفانی همان جایگاهی می یابد که نظر یه تعدد مصادیق .لذا نگارندگان این مقاله بر آنند تا پس از توضیح و تحلیل تقابل های دوگانه در اندیشه پسا ساختارگرایانه دریدا، و بیان شباهت آن با نظریه تعدد مصادیق استیس ، متناقض نماهای عرفانی مولانا را بر این اساس تحلیل نمایند.

Keywords:

تقابل های دوگانه , ساختارگرایی , پسا ساختارگرایی , دریدا , مولوی رومی