علی اکبر ملایی - استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه ولی عصر(عج)رفسنجان
فاطمه پورزاده کدوری - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عرب دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان
ساجده قائمی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عرب دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان.

ادبیات، بازتاب دهنده ی وضعیت اجتماعی ادیب و شرایط اجتماعی زندگی اوست. از زمینه هایی که در اشعار دوره های مختلف شاعران ادبیات عرب نمودی آشکار و انکار ناشدنی دارد، وجود عناصر اشرافی در جوف تصویر و خیال پردازی سخن سرایان است. یکی از شاعرانی که به جهت اتصال به دربار و زندگی اشرافی خود، بی گمان در بازتاب این عناصر در شعرش برکنار نمانده، عبداالله بن معتز است. او عناصر زندگی اشرافی را متاثر از کاخ نشینی در دوران عباسی، در شعرش به تصویر کشیده است.پژوهش حاضر مضامین شعری ابن معتز را در چهار زمینه که عبارتند از: وصف عناصر طبیعت، حیوانات و پرندگان، موسیقی و مضامین شاد و وصف کاخ ها و قصرها، با در نظر گرفتن صبغه ی اشرافی وی بررسی می کند.نتیجه آن است که ابن معتز از زندگی مرفه و درباری اش بسیار تاثیر پذیرفته است و حتی در توصیف پدیده های طبیعی بسیار از این مضامین اشرافی بهره می جوید. از طرفی او شاعری متمکن بوده است از این رو در اشعارش کمتر مدح وستایش دیده می شود زیرا به قصد تکسب شعر نگفته است.

ابن معتز، عناصر اشرافی ، زندگی درباری