جایگاه تاریخ ادبیات شفاهی در مدیریت آرشیو
Publish place: The 6th National Conference on Modern Research In the field of language and literature of Iran (With participatory culture approach)
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 497
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MTCONF06_288
تاریخ نمایه سازی: 6 شهریور 1399
Abstract:
هدف از انجام این پژوهش، بررسی شیوه های سازماندهی اسناد و مدارک تاریخ ادبیات شفاهی موجود در برخی مراکزتاریخ شفاهی ایران ، بررسی مفهوم و پیشینه تاریخ شفاهی در منابع داخلی و خارجی و همچنین مطالعه ضرورت و اهمیت تاریخ شفاهی در حوزه آرشیو می باشد . روش پژوهش: این پژوهش با استفاده از روش پیمایش تحلیلی و توصیفی انجام شده است . همچنین اطلاعات آن ازمطالعه منابع موجود در کتابخانه های معتبر و جستجوی مقالات در سایت ها و پایگاه های اطلاعاتی مربوط به تاریخ شفاهی فراهم گردیده است.مصاحبه است که پژوهشگر با مسئولان مراکز تاریخ شفاهی )داخل ایران( انجام داده است. پس از جمع آوری اطلاعات لازم،با انجام مقایسه تطبیقی از اطلاعات حاصل شده،متداول ترین شیوه سازماندهی در مراکز تاریخ شفاهی داخل ایران)به تفکیک( مشخص تاریخ شفاهی در گونه نوپای تاریخ نگاری موسوم به مفهوم مصاحبه گردید بررسی بر اساس اهداف و رابطه اش با کلیت ساختار متن ارتباط شفاهی محور اصلی این مقاله است. ماهیت مصاحبه به عنوان معین میشود. جامعه مورد پژوهش شامل 7 مرکز فعال تاریخ شفاهی در ایران است. مراکز مورد بررسی با در نظر گرفتن پراکندگی جغرافیایی و گستره متنوع انتخاب شده اند. یافته های پژوهش: نتایج حاکی از آن است که حدود 86 درصد مراکز تاریخ ادبیات شفاهی مورد بررسی در ایران،استفاده از حروف الفبای فارسی نام خانوادگی مصاحبه شونده را به عنوان روشی مناسب برای سازماندهی اسناد تاریخ شفاهی برگزیده اند. این مسئله به وضوح، نشانگر عدم یکدستی و یکپارچگی لازم در سازماندهی اسناد تاریخ شفاهی است،که لازم است از دید مسئولان ذیربط پنهان نماید .نتایج پژوهش، نشان دهنده عدم وجود یک نظام جامع و یکپارچه، در امر ذخیره سازی و سازماندهی اسناد و مدارک تاریخ شفاهی است. لذا ضرورت ایجاد و توسعه یک نظام استاندارد،که موجب مدیریت بهتر مجموعه های تاریخ ادبیات شفاهی شود و به همکاری و تعامل بیشتر مراکز تاریخ شفاهی بیانجامد، به شدت احساس می شود. این موضوع نباید از دید مسئولان و مدیران مراکز تاریخ شفاهی پنهان بماند و بهتر است هرچه سریعتر نسبت به رفع این مشکل، اقدام شود.
Keywords:
Authors
سعید غفاری
عضوهیات علمی دانشگاه پیام نور
زهرا طاهرخانی
دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته علم اطلاعات و دانش شناسی