سیر تحلیلی نثر فارسی از دوره پهلوی اول تاکنون

نثر فارسی در دوره معاصر، به اقتضای زمانه و مطابق با زبان معمول روزمره، ادامه حیات داده است به طوری که چه از نظر زبان و چه از نظر محتوا، تابع مقتضیات ادبی6ات روز است؛ تا قبل از دوره قاجار، نثر فارسی به شکل کلاسیک و مطابق با سبک هر دورهای بیان می شد به طوری که اغلب متون، از نظر زبان، ارزش پیدا میکردند تا محتوا. در دوره معاصر، ارزش نثر به محتوا و اندیشه های حاکم بر ذهن نویسندگان است که با بیانی ساده و روان به ارائه دیدگاه های خود می پردازند. حال که نثر نوین فارسی از نظر زبان، ساده و روان است و از نظر محتوا نیز پاسخی به مقتضیات روزمره است، در طول هر دورهای نیز این روند سادگی زبان و محتوای روزمره، به شیوه های گوناگون ارائه میشود. نثر فارسی امروزه در چند حوزه مختلف شکل می گیرد مانند نثر کتب تحقیقی، نثر روزنامهای، ترجمه، نثر داستانی و غیره. در دوره پهلوی او 6ل، ادبی6ات منثور، اغلب رویکرد اجتماعی دارد و نویسندگان این دوره به دلیل شرایط حاکمیت، به تحقیقات ادبی و تاریخی روی میآورند و ادبی6ات منثور به دور از رنگ سیاسی است. در دوره پهلوی دوم، نثر فارسی، با دفه توج6ه با اجتماع، رنگ انتقادی – سیاسی به خود میگیرد و به تدریج با نزدیک شدنبه ای6ام وقوع انقلاب اسلامی، رنگ معترضانه آن د6تش می-گیرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز با وقوع جنگ تحمیلی، نثر فارسی هویت مل6ی خود را تقویت میکند و شاهد بروز ویژگیهای انقلابی، اسلامی و مردمی در نثر فارسی هستیم که ادبی6ات پایداری و مذهبی نیز رنگ برجسته و بارزی به خود میگیرد به طوری که اغلب آثار این دوره، حامل اندیشه های ناب انقلابی و اسلامی هستند. در طول هر سه دوره تاریخی مورد بحث، نویسندگان زیادی کوشیده اند که بر اساس روشها و تکنیکهای روز، صاحب سبک و پیشگام در ارائه سبک فردی شوند. ما در این تحقیق، برآنیم تا بر اساس روش سندکاوی و کتابخانهای، این سیر تحلیلی نثر فارسی را در طول هر سه دوره، مورد بررسی قرار دهیم.

Keywords:

نثر فارسی , سبک شناسی , دوره پهلوی , انقلاب اسلامی , دفاع مقد6س.