پیش بینی خوش بینی تحصیلی بر اساس مهارت های ارتباطی در معلمان ابتدایی شهر لردگان

هدف از انجام پژوهش پیش بینی خوش بینی تحصیلی بر اساس مهارت های ارتباطی در معلمان ابتدایی شهر لردگان بود. روشپژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان ابتدایی آموزش و پرورش شهر لردگان در سال 1398-1397بوده است که حجم جامعه بر اساس گزارش اداره آموزش و پرورش شهر لردگان 1253 نفر بودند. تعداد 120 نفر از آنان بهصورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و پرسشنامه های پژوهش توسط آنان تکمیل شد. در این پژوهش از پرسشنامه-های خوش بینی تحصیلی معلم بیرد، مهارتهای ارتباطی کوئین دام و پرسشنامه پذیرش و عمل بوند استفاده شد. همچنین برایتجزیه و تحلیل اطلاعات از شاخص های آماری توصیفی میانگین، انحراف معیار، و همچنین روش های آماری استنباطیهمبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. یافته های به دست آمده از پژوهش نشان داد که مهارت های ارتباطی می توانندخوش بینی تحصیلی را در معلمان ابتدایی پیش بینی کنند. دیگر نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر نشان داد که بین مهارت-های ارتباطی معلم (مهارت توانایی دریافت و ارسال پیام، مهارت کنترل عاطفی، مهارت گوش دادن و مهارت بینش نسبت بهفرایند ارتباط) با میزان خوش بینی تحصیلی آنان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. از طرفی با توجه به نتایج به دست آمده ازپژوهش مشخص شد که بین مهارت ارتباط توام با قاطعیت با خوش بینی تحصیلی در معلمان ابتدایی رابطه معنی داری وجودندارد. مهارت های ارتباطی ممکن است با افزایش حالات عاطفی مثبت و کاهش عواطف منفی موجب ارتقاء خوش بینیتحصیلی در معلمان ابتدایی شوند.

Keywords:

خوش بینی تحصیلی , مهارتهای ارتباطی , معلمان ابتدایی