بررسی تاثیر درمان فراشناختی بر رفتارهای خودمراقبتی بیماران مبتلا به اختلال عروق کرونر قلب

مقدمه: بیماران قلبی پس ازجراحی پیوند عروق کرونر نیاز به رفتارهای خود مراقبتی دارند. لذا تشویق بیماربرای مشارکت و قبول مسئولیت در انجام درست آنها در ارتقای سلامت آنان و پیشگیری از عود مجدد بیماریاهمیت خاصی دارد.روش: این تحقیق از نوع تحقیقات شبه آزمایشی (طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود که با هدفبررسی اثربخشی درمان فراشناختی بر رفتارهای خود مراقبتی بیماران مبتلا به اختلال عروق کرونر قلب انجامشد. جامعه آماری شامل تمامی بیماران مبتلا به اختلال عروق کرونر قلب بود که تعداد 30 نفر از آنها به روشنمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش برای اندازه گیری میزان سبک های اسنادی از پرسشنامهسبک های اسنادی پیترسون و سلیگمن (1984) استفاده شد. در آغاز پیش آزمون اجرا گردید و سپس مداخلهآزمایشی (درمان فراشناختی) طی 8 جلسه 90 دقیقه ای بر روی گروه آزمایش اجرا گردید. پس از پایان مداخله،از هر دو گروه پسآزمون گرفته شد و برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس استفاده گردید.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که میزان تاثیر مداخله درمانی برابر با 68 / 0 است. یعنی 68 درصد تفاوت هایفردی در نمرات پس آزمون ها مربوط به تاثیر گروه درمانی فراشناختی بوده است. در نتیجه می توان با اطمینان99 درصد فرضیه اصلی پژوهش مبنی بر تاثیر درمان فراشناختی بر رفتارهای خودمراقبتی را تایید نمود.

Keywords:

رفتارهای خودمراقبتی , درمان فراشناختی , بیماری های قلبی عروقی