لیلا عزیزی
نورا شهمیری

کیفیت رابطه زناشویی یکی از جنبه های مهم مورد بررسی در مطالعات مربوط به خانواده می باشد. امروزه میزان بسیاری از نابهنجاری های روان شناختی و مشکلات ارتباطی بین همسران ناشی از ناتوانی در مدیریت رویدادهای استرس زا، ناتوانی در حل مسائل زندگی و کشمکش های درون خانواده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش پیش بین خود متمایزسازی و سبک های حل تعارض در کیفیت رابطه با همسر انجام شد. بدین منظور تعداد 384 نفر از میان زنان متاهل شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های تمایزیافتگی خود بازبینی شده اسکورن (DSI)، مقیاس کیفیت رابطه زناشویی باسبی و همکاران (RDAS)- فرم تجدیدنظر شده، پرسشنامه سبک های حل تعارض رحیم (ROCI-II) را تکمیل کردند. روش پژوهش حاضر، روش تحلیل رگرسیون چندگانه خطی است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد. یافته ها نشان داد که سبک های حل تعارض و خودمتمایز سازی توان پیش بینی کیفیت رابطه با همر را دارا می باشند.

کیفیت رابطه زناشویی، تمایز یافتگی خود، سبک های حل تعارض