مقایسه بعد رشد یافته سبک های دفاعی در افراد دارای نشانه های شخصیت مرزی با افراد سالم

مقدمه : شخصیت عاملی تاثیرگذار در سازگاری و سلامت عمومی و مجموعه های سازمان یافته، واحد و متشکل از خصوصیات نسبتا ثابت وپایداری است که در مجموع یک شخص را از اشخاص دیگر متمایز میکند. یکی از اختلالات شخصیت ،اختلال شخصیت مرزی می باشد که بهعنوان رایجترین اختلال شخصیت بین بیماران بستری و بیماران سرپایی شناخته شده است از این رو پژوهش حاضر با هدف مقایسه بعدرشد یافته سبک های دفاعی در افراد دارای نشانه های شخصیت مرزی با افراد سالم بود.روش: پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه ای می باشد، بدین منظور تعداد 30 نفر از افراد دارای نشانه های شخصیت مرزی (3 کلیلنک درشهرکرج در سال 97) به روش نمونه گیری در دسترس و 30 نفر از افراد عادی به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامهویژگی های شخصیت مرزی STB و پرسشنامه سبک های دفاعی اندروز بر روی افراد شرکت کننده اجرا گردید. داده های پژوهش بااستفاده از نرمافزار SPSS و شاخص های آمار توصیفی و تحلیل واریانس یک راهه (ANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته های به دست آمده در این پژوهش نشان داد بین افراد عادی و افراد دارای نشانه های شخصیت مرزی در نمره کل متغیر سبکهای دفاعی تفاوت معناداری وجود دارد و این تفاوت حاکی از ان بود که افراد عادی از سبک دفاعی رشد یافته بیشتر از سبک های رشد نایافتهاستفاده می کردند در حالی که در افراد دارای نشانه های شخصیت مرزی این نتیجه معکوس بود.نتیجه گیری: با توجه به اینکه یکی از مشکلات افراد دارای نشانه های مرزی بی ثباتی در روابط و تصمیم گیری های غلط و تحریف اتفاقاتپیرامون شان است نتایج این پژوهش در زمینه ارزیابی ،آموزش خدمات مشاوره ای برای افراد دارای نشانه های شخصیت مرزی مهم است.