زینب السادات موسوی فرد - مربی، گروه پرستاری، عضو هیات علمی، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران.

زمینه و هدف:کودک در فرهنگ ملی ما هدیه ای است که محبت، رشد و تعالی او وظیفه خانواده است. کودکان از آسیب پذیرترین گروه های جامعه هستند و نیاز به حمایت و مراقبت دارند، اما گاهی خطر تعرض افراد گوناگون در خانواده یا اجتماع، همواره آن ها را تهدید می کند. یکی از خطرات بالقوه در مورد کودکان، سوء رفتار است. طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت، سوء رفتار دربرگیرنده تمام شکل های بدرفتاری جسمانی، عاطفی، جنسی و غفلت نسبت به افراد زیر 18 سال است که به نوبه خود به سلامت، تکامل و کرامت آن ها به طور بالقوه یا بالفعل آسیب می رساند. کودک آزاری در این سال های حساس و مهم به رشد و سلامت کودکان آسیب های جدی می رساند؛ بنابراین به علت ویژگی های تاثیرگذار سوء رفتار بر کودکان، نیاز به بررسی و برنامه ریزی به منظور پیشگیری و کمک به کاهش و رفع آن به شدت احساس می شود. مطالعه حاضر باهدف بررسی سوء رفتار در کودکان و انواع آن پرداخته و سپس راهکارهایی را برای پیشگیری از سوء رفتار ارائه می دهد.روش تحقیق: پژوهش حاضر از نوع توصیفی و به روش مطالعه کتابخانه ای و جستجوی مطالب از منبع های دیجیتالی و مکتوب می باشد.یافته ها: نتایج تحقیقات نشان داد که سوء رفتار اثرات مخربی بر ویژگی های شخصیتی کودکان دارد و افزایش آگاهی والدین نسبت به اثرات مخرب سوء رفتار بر کودکان نقش مهمی در کاهش رفتارهای کودک آزارانه آنان داشته است. نتیجه گیری: با توجه به آگاهی ضعیف والدین در مورد پیشگیری از سوء رفتار، ارائه راهکارهایی جهت افزایش سطح آگاهی افراد در بالا بردن سطح عملکرد والدین ضروری است. در مورد پیشگیری از سوء رفتار در کودکان، تدوین برنامه های آموزش پیشگیری برای آموزش والدین ضروری به نظر می رسد.

سوء رفتار، کودک آزاری، غفلت، سوءاستفاده، کودکان.