هیجان در نهج البلاغه

هیجان در روانشناشی به یک یک واکنش کلی و کوتاه ارگانیسم به یک موقعیت غیر منتظره ، همراه با حالتی عاطفی خوشایند یا نا خوشایند، خوب یا بد اطلاق میشود . پژوهش حاضر به منظور بررسی احساس هیجان در نهجالبلاغه از دیدگاه مولای متقیان امام علی (ع) صورت گرفته است . این پژوهش با استفاده از روش توصیفی، کتابخانه ای مورد بررسی قرار گرفته است . در این مقاله پس از جمع بندی و بررسی مفاهیم کلیدی و ابعاد هیجان از قبیلمسئولیت پذیری، خود شناسی، خردورزی و از خود بیگانگی از دیدگاه امام علی (ع)؛ به بررسی انطباقی نظرات دانشمندان اسلامی، غیر اسلامی و نهج البلاغه در مورد هیجان پرداخته میشود که بیانگر این مفهوم است که آیااحساس هیجان در نهج البلاغه همان هیجان در علم روانشناسی است یا برعکس. نتایج برآمده از پژوهش حاضر آن است که هر فرد عادی دارای عواطفی است که زندگی بدون عواطف زندگی تیره و تار خواهد شد. هدف اصلی هیجانباید آن باشد که تعادل از میان رفته در اثر اضطراب را به او برگرداند و سعادت او را که عبارت است از حفظ تعادل و سازگاری با محیط و اجتماع است را تامین کند. لذا با در نظر گرفتن اهمیت احساس هیجان، در این مقاله سعی برآن شده است که هم به صورت علمی و هم با تاکید بر احادیث مرتبط در نهج البلاغه معنا و مفهوم کامل تری از احساس هیجان مورد بررسی واقع شود

Keywords:

احساس , هیجان , نهج البلاغه