اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر پرخاشگری و خودپنداره کودکان کار مهاجر

مقدمه: پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر پرخاشگری و خودپنداره کودکان کار مهاجر انجام شد.روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یکماه ه بود. بدین منظور از بین کودکان کار مهاجری که در سال تحصیلی 96-97 به انجمن حمایت از حقوق کودکان مراجعه کرده بودند، 30 کودک که در پرسشنامه پرخاشگری رابطهای و آشکار کودکان دبستانی نمره بالا و در پرسشنامه خودپنداره ساراسوات نمره پایین کسب کرده بودند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش آموزش مهارت های اجتماعی را در 10 جلسه 45 دقیقهای دریافت کردند . پس از اتمام جلسات آموزشی و همچنین یکماه بعد، هر دو گروه مجددا پرسشنامه های مزبور را تکمیل نمودند. داده های بدست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و به کمک نرم افزار spss 23 تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که برنامه آموزش مهارت های اجتماعی بطور معناداری (p<0/.5) سبب کاهش پرخاشگری در تمامی ابعاد و همچنین افزایش خودپنداره شد.نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی برنامه مداخله ای پیشنهاد می شود نتایج و دستاوردهای پژوهش در راستای ارتقاء بهداشت روان کودکان کار در مطالعه و برنامه ریزی و نیز مداخلات مشاوره ای مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

آموزش مهارتهای اجتماعی , پرخاشگری , خودپنداره , کودکان کار