ارزیابی کاربری زمین بر مبنای مولفه های حمل و نقل پایدار در طرح های توسعه شهری( نمونه مطالعاتی :طرح تفصیلی منطقه 3 شهر تهران)

توسعه حمل و نقل درون شهری در سالهای اخیر در پی گسترش و رشد کالبدی شهرها پیامدهایی از قبیل افزایش نرخ فزاینده تصادفات رانندگی، مصرف بی رویه انرژیهای فسیلی، تولید آلاینده های مخرب سلامت انسان و محیط زیست و هزینه های کلان را به دنبال داشته است .از این رو، افزایش نیاز روزافزون به توسعه بخش حمل و نقل به عنوان یکی از ارکان اساسی توسعه یافتگی ضرورت دستیابی به حمل و نقل پایدار را تقویت می نماید .توسعه پایدار حمل و نقل به این موضوع اشاره دارد که سیستم حمل و نقل و فعالیتهای آن باید با در نظر گرفتن مسایل اقتصادی، اجتماعی و محیطی برنامه ریزی شوند و با توجه به این موضوع که کاربری زمین به دنبال ساماندهی مکانی فضایی فعالیت ها و عملکردهای- شهری بر اساس خواست ها و نیازهای جامعه شهری است، با مسئله حمل و نقل وابستگی کامل دارد و برنامه ریزی برای آن میتواند به کاهش سفرهای درون شهری و مسایل مرتبط با آن کمک کند .بر این اساس هدف از این مقاله بررسی تاثیرات راهبردهای طرح های شهری بر یکپارچگی حمل و نقل و کاربری زمین است .در این راستا طرح تفصیلی منطقه3 شهرداری تهران با توجه به مشکلات حمل و نقلی وابسته به استقرار کاربریها در منطقه مورد بررسی قرار گرفته است.روش ارزیابی طرح بدین گونه است که در ابتدا نقاط قوت، ضعف، تهدید و فرصت بر اساس محیط خارجی و داخلی برای منطقه جمع آوری شده و در قالب تکنیک سوات مورد بررسی قرار گرفته است. سپس نظر کارشناسان در ارتباط امتیاز و اولویت هر یک از عوامل داخلی و خارجی در قالب پرسشنامه جمع آوری شده است و در نهایت امتیاز نهایی هر یک از عوامل محاسبه و با توجه به ماتریس عوامل داخلی و خارجی نوع راهبردهایی که طرح مذکور باید اتخاذ کند تعیین شده است .بر اساس نتایج نوع راهبرد طرح به مسایل حمل و نقل و کاربری زمین باید راهبردی اقتضایی باشد بدین معنا که ازحداکثر توان موجود منطقه برای مقابله بهینه با فشارها، چالش ها و تهدیدهای محیطی همچنین در انتهای این مقاله مجموعه ای از راهبردهای اقتضایی که در طرح بدان اشاره شده است، مورد ارزیابی قرارگرفته اند

Keywords:

حمل و نقل , کاربری زمین , طرح های شهری , منطقه 3 تهران