تحلیل دینامیکی و طراحی مکانیزم فرمان پذیری در ژرنال باکس بوژی قطارهای شهری و مقایسه آن با بوژی های موجود

در این مقاله، دلیل محدودیت قوس و عدم فرمان پذیری قطارها مورد بررسی قرار گرفته است. یک قطار روی ریل حرکت میکند و چرخ و محور آن تابع ریل است؛ بر خلاف اتومبیلکه کنترل آن صرفا در دست راننده ی آن می باشد. برای رفع این مشکل، متخصصان این حوزه، توجه زیادی به طراحی و ساخت قطارهای فرمانپذیر داشته و به نتایجی نیز دست یافته اند که کمک شایانی به کاهش ساییدگی چرخها، کاهش نویز، راحتی در عبور از قوسها، کاهش اصطکاک، ایمنی بیشتر و جلوگیری از محدودیت در ساخت تونلها کرده است. در این مقاله، به بررسی فرمان پذیری قطارها (بوژیهای مترو تهران) که در حال استفاده هستند، پرداخته شده است و تغییراتی در طراحی و ساخت آنها پیشنهاد شده است. ابتدا با استفاده از نرم افزارهای CAD، طراحی اجزای اصلی بوژی به طور کامل انجام شده و سپس با نرم افزارهای CAE، آنالیز دینامیکی روی بوژی طراحی شده، صورت گرفته است. نتایج شبیه سازیها با بوژی متروی تهران مقایسه شده است که نشان دهندهی بهبود بوژی طراحی شده در رفع مشکلات در عبور از پیچ تند مانند نیروی جانبی بزرگ، صدای گوشخراش و سایش بیش از حد لبه های چرخ و گوشه های خط راه آهن است.

Keywords:

واگن , بوژی , ژرنال باکس , چرخ و محور , ریل