فضای شهری؛ عرصه حضور انسانها (نمونه موردی:دن کافه در خیابان آذر شهر اصفهان)

فضای شهری بستر حضور انسانهاست. انسانها به عنوان ساکنین شهرها بخشی از عمر خود را در محیطهای شهری به منظور برطرف کردن نیازها، برقراری ارتباط و تعامالت اجتماعی میگذرانند. در نتیجه کیفیت این حضور از منظر طراحی شهری و طراحی معماری بسیار حائز اهمیت است. معماران و نظریه پردازان شهری در خصوص دستیابی به این کیفیت و ارتقای آن نظریات بسیاری ارائه نموده اند. روانشناسان و جامعه شناسان نیز شهر را فضای حیات جمعی بشر می دانند. از جمله این فضاها میتوان به پاتوقهای شهری به عنوان محلی برای گذران اوقات کاربران به صورت اختیاری اشاره کرد. پاتوق های شهری در مقام یک فضای اجتماع پذیر در محلات، در بدنه و جداره خیابانها، در پالزاها و میدانها شکل می گیرند. کیفیت طراحی و درگیری این فضاها با شهر و ساکنان آن از جمله عواملی است که نیاز به بررسی فراوان دارد. در این پژوهش با بررسی پارامترهای تاثیرگذار بر دستیابی به یک طراحی موفق شهری و ارتقای کیفیت یک پاتوق شهری پرداخته شده است. نمونه موردی ارزیابی شده دن کافه در خیابان آذر شهر اصفهان است. این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی است که بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و مشاهدات میدانی شکل گرفته است.

Keywords:

فضای شهری , فضای اجتماعپذیر , پاتوق شهری , محله های شهری