زینب ملکی لرستانی - کارشناسی ارشد حقوق بین الملل، دانشگاه شهید بهشتی-تهران-ایران

در طول تاریخ، تروریسم همواره از مصادیق تهدید علیه صلح و امنیت بین المللی به شمار می رفته است؛ اما به دلایل بسیاری خیلی دیر و همچنین به ندرت در ادبیات شورای امنیت سازمان ملل متحد به کار گرفته شده است. یکی از مهمترین این دلایل عدم وجود یک فهم مشترک از این مفهوم در سطح بین المللی است. برداشت های متفاوت وعمدتا0 سیاسی از این مفهوم باعث شده است که هیچ تعریف علمی و دقیقی از تروریسم در دست نباشد. فقدان تعریفی پذیرفته شده از تروریسم در حقوق بین الملل و اختلاف دیدگاه دولتها در ارتباط با شناسایی گروه تروریستی باعث شده است تا رویکردهای مختلفی از سوی دولتها و نهادهای بین المللی نسبت به شناسایی گروهای تروریستی شکل بگیرد. این موضوع در مورد گروه های تروریستی همچون داعش و القاعده محل اختلاف خاصی نبوده است؛ اما در سالهای اخیر عملکرد برخی نهضتهای آزادیبخش همچون حزب االله لبنان و برخورد کشورهایی همچون ایالات متحده در شناسایی آنها به عنوان گروه تروریستی و برخورد متعارض با گروه های تروریستی همچون پ.ک.ک مباحثی را در مورد معیارهای شناسایی گروه های تروریستی در حقوق بین الملل و امکان تروریستی بودن نهضتهای آزادیبخش ایجاد کرده است که در این نوشتار سعی میشود بدان پاسخ داده شود.

گروه های تروریستی، حقوق بین الملل ، معیارهای ملی و منطقه ای، شناسایی، حزباالله، پ.ک.ک