یحیی عبدالهی - معنا (مرکز علوم نوین اسلامی)

این مقاله به اعتبار سنجی روایت 35 از کتاب العقل و الجهل اصول کافی که در اثبات مبنای حسن و قبح عقلی به آن تمسک شده است، می پردازد. در اینصورت بررسی مفاد روایت از منظر تاریخ اندیشه کلامی، در کنار ارزیابی های فقه الحدیثی از طریق تجمیع قرائن و شواهد نیز ضروری است. بررسی روایت از منظر نسخه شناسی ، سند ، میزان تکرار روایت در مصادر ، متن شناسی ، مضمون شناسی ، مقایسه با اندیشه های اهل سنت از منظر تاریخ اندیشه ، محورهایی است که مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت به جمع بندی و نتیجه گیری پرداخته شده است. با ملاحظه وجوه مختلف و تجمیع قرائن و شواهد فوق در نهایت نمی توان به اصالت این روایت حکم کرد و آن را معتبر دانست و در نهایت دو احتمال اساسی در هویت این حدیث مطرح شده است.

کافی, حسن و قبح, نسخه شناسی, سند, انفراد