اثربخشی آموزش برون ریزی هیجانی بر کاهش نشانه های پرخاشگری در نوجوانان دارای اختلال سلوک

هدف از تحقیق حاضر اثربخشی آموزش برون ریزی هیجانات به صورت نوشتاری بر کاهش نشانه های پرخاشگری نوجوانان دارای اختلال سلوک است. نمونه مورد بررسی 20 نفر نوجوان مقطع دبیرستان منطقه 4 تهران می باشند که با شیوه ی غربالگری انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش 10 نفر و کنترل 10 نفر جای گیری شدند.به منظور اندازه گیری اختلال سلوک از پرسشنامه CS-4 همینطور برای برآورد میزان نشانه های پرخاشگری از سیاه خشم باعدی (1395) بهره گرفته شد. پس از جمع آوری داده ها و تحلیل آنها با نسخه ی 21 نرم افزار آماری SPSS ، آزمون تحلیل کواریانس به منظور بررسی تفاوت میانگین نمرات دو گروه آزمایش و کنترل به واسطه آموزش برون ریزی هیجانات (نوشتاری) استفاده گردید.یافته های پژوهش نشان داد آموزش و اجرای برون ریزی هیجانی باعث کاهش نشانه های پرخاشگری آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد.

Keywords:

برون ریزی هیجانات (نوشتاری) , پرخاشگری , اختلال سلوک , نوجوانان.