تغییرات در حق دسترسی مهاجران به خدمات سلامت در جمهوری اسلامی ایران بعد از اجرای طرح تحول سلامت

مقدمه: مهاجرت به عنوان یک چالش سیاسی، اجتماعی و بهداشتی شناخته می شود. در بین بیشاز 40 میلیون آواره به ثبت رسیده در سال 2008 ، تقریبا نیمی از آن ها متعلق به دو کشور همسایهایران (افغانستان و عراق) بوده است. در اردیبهشت ماه 1393 ، طرح تحول نظام سلامت به عنوانگامی مهم در راستای گسترش پوشش همگانی سلامت در ایران آغاز شد و سیاست های جدیدی بهمنظور گسترش پوشش خدمات سلامت به پناهنده ها و مهاجران اجرا شد. این مطالعه با هدفبررسی تغییرات در حق دسترسی مهاجران افغانستانی به خدمات سلامت بعد از اجرای طرح تحولسلامت انجام شد.روش بررشی: این مطالعه یک مطالعه کیفی است. در این تحقیق مستندات مربوطه گردآوری ومصاحبه نیمه ساختاریافته با 35 نفر از ارائه دهندگان مراقبت سلامت انجام شد. برای تحلیل داده هااز تحلیل تماتیک با کمک نرم فزار MAXQDA نسخه 10 استفاده شد.یافته ها: بعد از اجرای طرح تحول سلامت و در سال های اخیر حق دسترسی مهاجران به خدماتسلامت بهبود یافته است. عوامل مرتبط با بهبود حق دسترسی مهاجران به خدمات سلامت در 3طبقه اصلی قرار گرفت: بهبود خدمات مراکز ارائه دهنده مراقبت های اولیه سلامت، بهبود پوششبیمه ای پناهنده ها، بهبود نگرش ها به مهاجران در مراکز ارائه دهنده خدمات سلامتنتیجه گیری: علی رغم بهبود حق دسترسی مهاجران به خدمات سلامت، به نظر می رسدسیاستگذاری مشخصی در خصوص پوشش بیمه ای مهاجران غیر قانونی انجام نشده است. از طرف دیگر با وجود امکان دسترسی پناهنده ها به بیمه سلامت، استقبال زیادی از آن توسط پناهن ده ها صورت نگرفته است. مطالعات بیشتر باید به بررسی این موضوع و ارائه راهکارهایی برای گسترشپوشش بیمه ای مهاجران بپردازد.

Keywords:

مراقبت های سلامت , مهاجران افغانستانی , دسترسی , طرح تحول سلامت , بیمه سلامت