تعیین هیجان خواهی و کیفیت زندگی در بین معتادان متقاضی ترک به شیوه مداخلات فیزیولوژیکی و معتادان متقاضی ترک به شیوه مداخلات روان شناختی شهر شیراز سال 1398

هدف از انجام این پژوهش مقایسه هیجان خواهی و کیفیت زندگی در بین معتادان متقاضی ترک به روش مداخلات روانشناختی و معتادان متقاضی ترک به روش مداخلات فیزیولوژیکی بود، جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معتادان متقاضی ترک به روش مداخلات روانشناختی و معتادان متقاضی ترک به روش مداخلات فیزیولوژیکی در شهر شیراز سال 1931 بود. روش پژوهش علی مقایسه ای و تعداد 111 نفر به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، مقیاس هیجان خواهی زاکرمن ( 2111 ) و مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی ( 1331 ) بود. برای تجویه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس و مانوا استفاده شد. نتایج حاصل از یافته های پژوهش نشان داد بین هیجان خواهی و کیفیت زندگی در بین معتادان متقاضی ترک به روش مداخلات روانشناختی و معتادان متقاضی ترک به روش مداخلات فیزیولوژیکی تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از پیش فرض تحلیل واریانس نشان داد که هیجان خواهی در بین معتادان متقاضی ترک به روش مداخلات فیزیولوژیکی بیشتر است همچنین نتایج نشان داد که میزان کیفیت زندگی در بین معتادان متقاضی ترک به روش مداخلات روانشناختی بیشتر است. نتیجه گیری: شرکت درهلسات ترک اعتیاد به شیوه مداخلات روانشناختی می تواند به ارتقاءکیفیت زندگی وکاهش هیجان خواهی دربین افراد معتاد متقاضی ترک کمک کند.

Keywords:

هیجان خواهی , کیفیت زندگی , مداخلات فیزیولوژیکی , مداخلات روانشناختی