سعیده افریشم - گروه پاتوبیولوژی، دانشکده ی دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
حسین حسینی نوه - گروه میکروبیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان

استافیلوکوکوس اورئوس یکی از پاتوژن های مهم انسانی است که موجب عفونت های مختلفی از یک عفونت جلدی ساده تا عفونت های شدیدی مثل اندوکاردیت و پنومونی می شود. امروزه سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) از بسیاری از بیمارستان های کشورهای مختلف جداسازی شده که به بسیاری از آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند. هدف از مطالعه حاضر بررسی فراوانی سویه های MRSA و استافیلوکوکوس ارئوس حساس به متی سیلین (MSSA) به روش های فنوتیپی و ژنوتیپی و بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی این ایزوله ها در بیمارستان های شهر کرمان می باشد. از آذر 1397 تا آذر 1398 تعداد 65 استافیلوکوکوس اورئوس از بیمارستان های افضلی پور و باهنر شهر کرمان جداسازی شد. همه ایزوله ها با روش انتشار از دیسک برای حساسیت به 13 آنتیبیوتیک مورد بررسی قرار گرفتند. و MIC ونکومایسین نیز با روش میکروبراث دایلوشن ارزیابی شد. سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) به صورت فنوتیپی (حساسیت به سفوکسیتین ) و ژنوتیپی (وجود ژن mecA) بررسی شدند. همچنین حضور ژن vanA در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به ونکومایسین به روش PCR ارزیابی شد. از 65 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس 33 ایزوله MRSA تشخیص داده شدند. همه ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس به جز یک ایزوله نسبت به ونکومایسین حساس بودند و بیشترین مقاومت به تتراسایکلین (69.2%) اریترومایسین (5/.5%) مشاهده شد. همچنین ایزوله های MRSA به طور معنیداری در قیاس با ایزوله های استافیلوکوکوس ارئوس حساس به متی سیلین (MSSA) نسبت به اریترومایسین، تتراسایکلین، جنتامایسین، آمیکاسین، توبرامایسین، تری متوپریم سولفامتوکسازول، سیپروفلوکساسین و لووفلوکساسین از مقاومت بیشتری برخوردار بودند (P value> 0.05). همه ایزوله های مقاومت به سفوکسیتین بجز یک ایزوله ژن mecA را حمل می کردند همچنین ایزوله مقاوم به ونکومایسین دارای ژن vanA بود. به دلیل مقاومت بالا در میان ایزوله های MRSA نگرانی هایی در مورد درمان موثر بیماران بوجود آورده است. درنتیجه نظارت و کنترل در درمان کارآمد بیماران با ایزوله های MRSA از اهمیت زیادی برخوردار است. همچنین بر اساس نتایج مطالعه حاضر اگر چه ونکومایسین همچنان به عنوان داروی انتخابی برای عفونت های ناشی از سویه های MRSA می باشد احتمال افزایش مقاومت کارایی این آنتی بیوتیک در آینده با چالش های جدی روبرو می کند.

استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA)، استافیلوکوکوس ارئوس حساس به متی سیلین (MSSA)؛ MIC ، ژن mecA، ژن vanA، آنتی بیوتیک، فنوتیپی، ژنوتیپی