تحلیل دارابنامه طرسوسی بر اساس نظریه پراپ

تحلیل ریخت شناسانه قصه ها و حکایت ها یکی از رویکردها و نگرش هایی است که در چند دهه اخیر مورد توجه ادبا و جامعهادبی قرار گرفته است. ساختارگرایان معتقدند که هر داستان را می توان به ساختارهای روایی تجزیه کرد. مهمترین چهرهبرجسته و تاثیرپذیر از روش فرمالیست ها، ولادیمیر پراپ است. ولادمیر پراپ یکی از ساختارگرایان برجسته روسی است، کهسعی کرده برای داستان های عامیانه الگوهای ساختاری و طرح و طبقه بندی ویژهای را ارائه بدهد. پراپ با بررسی یکصد قصهپریان، کوشید که قصه ها را به کوچکترین واحد ساختاری آنها یعنی (سی و یک خویشکاری) تجزیه کند. به هیچ وجه همهخویشکاری ها ، در همه قصه ها نمی آید. اما این امر به هیچ وجه ، قانون توالی را بر هم نمی زند. در این مقاله سعی بر آنست کهقصه داراب نامه بر اساس الگوی ریخت شناسی پراپ مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. بسیاری از کارکردها و کنشهای بررسی شده در قصه داراب ، با روایت شناسی پراپ یکسان است. که پس از بررسی خویشکاری ها ، سی و یک خویشکاری اصلی وفرعی حاصل شد که بهترین نمود آن در(کشمکش و پیروزی) است. که در آن حرکت ، شامل حرکت اصلی و فرعی یا میانحرکتی می باشد. و بروز مشکل نقطه عزیمت قصه به سوی پایان است که در انتها با حل مشکل شخص اصلی داستان ، قصه بهکار خود پایان میدهد . در تحلیل این داستان بر مبنای نظریه پراپ بیست و پنج خویشکاری به دست آمد که میتوان بهصراحت گفت که با الگوی پراپ مطابقت می کند.

Keywords:

پراپ , ساختارگرایی , ریخت شناسی , داراب نامه طرسوسی