فیروز موسائی - دانشجوی کارشناسی ارشد هیدروژئولوژی دانشگاه تربیت معلم تهران
محمد نخعی - دکترای هیدروژئولوژی و عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت معلم تهران
وهاب امیری - دانشجوی کارشناسی ارشد هیدروژئولوژی دانشگاه تربیت معلم تهران

آبخوانهای کارستی در مقیاس جهانی از منابع مهم آب هستند. سیستم زهکشی اصلی این مناطق کانا لها و مجراهای کارستی است و قابلیت آسیب پذیری و آلودگی بالایی دارند. توصیف انتقال آلودگی نیز به دلیل ناهمگنی شدید بسیار مشکل و پیچیده است. زردکوه بختیاری از مناطق کارستی جنوب غربی ایران است که منابع عظیم آبی را در خود جای داده است. در این پژوهش با بررسی منابع آب کارستی منطقه به توصیف موارد تهدید کنند هی کیفی منابع آب و ضرورت حفاظت از آنها خواهیم پرداخت. نتایج این بررسی نشان داد که مهمترین عامل آلاینده منابع آبی زردکوه برخی فعالیت های انسانی و نیز عوامل طبیعی مانند تغییرات جوی است. از عمده ترین راههای آلودگی این آبخوان ها خصوصاً در سال های اخیر رشد صنعت گردشگری در فصول مختلف است که به نوبه ی خود آلودگی های خاص این صنعت را به محیط وارد می کند. از این مسئله مهمتر افزایش میزان گرد و غبار محلی و ذرات معلق هوا است که از مناطق غربی وارد کشور می شود و با ورود به سیستم درز و شکاف ها و نیزنشست بر روی لایه های برفی در فصل ذوب برف ها به دلیل سیستم پیشرفته کارست منطقه به لایه های زیرین انتقال داده شده و وارد جریان آب زیرزمینی می شوند. نتیجه این کار افزایش میزان کدورت چشمه های منطقه تا مدتی پس از فصل ذوب برف هاست که در خروجی چشمه ها مشاهده می شود.

حفاظت کیفی، کارست، آلودگی، زردکوه