آتوسا مجیبی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی پارچه و لباس، دانشگاه معماری و هنر پارس، تهران، ایران
آمنه مافی تبار - دکترای پژوهش هنر، عضو هیئت علمی گروه طراحی پارچه و لباس، دانشکده هنرهای کاربردی، دانشگاه هنر، تهران، ایران

هم آمیزی مضمون و روایت در نقاشی ها و تندیس های ژازه تباتبایی، هنرمند برجسته جنبش سقاخانه، یکیاز مهمترین عوامل تاثیرگذاری او در هنر معاصر ایران است. تقریبا در تمامی آثار وی، تاثیر متون گذشتهقابل ملاحظه است. این مقاله با هدف تحلیل بینامتنی نقش شیر و خورشید در نقاشی ها و تندیس های ویصورت می پذیرد. بر این اساس پرسش اصلی آن است چگونه می توان از منظر بینامتنیت نسبت به تحلیلنقش شیر و خورشید در نقاشی ها و تندیس های ژازه تباتبایی اقدام کرد فرضیه آن است که منظربینامتنیت در مطالعه نقش شیر و خورشید، گواه تاثیرپذیری ژازه تباتبایی از فرهنگ و هنر ایران از گذشتهدور تا به اکنون است. نتیجه بررسی ها به شیوه توصیفی تحلیلی و در چارچوب نظری بینامتنیت نشانمی دهد نقش شیر و خورشید در آثار او چه در قالب دوبعدی نقاشی و چه در قالب سه بعدی تندیس گری،مظهر نمادهای باستانی، الوهی و تداعیگر مفاهیم متناسب با آن همچون نیکبختی، خجستگی و فیروزیاست. تمثیل هایی که در این آثار نه به شکل تکرار عین به عین صورت اصیل خود بلکه به فرم و هیئتمستحیل شده در سبک و سیاق جنبش سقاخانه ای و تحت تالیف هنرمند امکان حضور یافته اند. با اینحساب این نمادینه ها و ازجمله آنها نقش شیر و خورشید متناسب با خواست هنرمند و البته مواد مصرفیدر نقاشی ها؛ به ظرافت بیشتر ظاهر شده و در تندیس ها؛ به حکم بکارگیری آهن آلت قراضه به شیوهاسمبلاژ، خشن و درشت جلوه کرده اند اما به هر روی در هر کالبدی که جان گرفته اند بازهم تاسی بهمیراث فرهنگی ایران را هویدا نموده اند.

بینامتنیت، جنبش سقاخانه، ژازه تباتبایی، نقاشی، تندیس، شیر و خورشید