روژان اکبرآبادی - سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان، فرزانگان ۳ کرج

ادبیات هر ملت آیین های است از رویدادهای مختلفی که در دوره های مختلف متحمل شدهاند. حس و حال شخصی نویسندگانو شاعران، احساسات و عواطف درونی، مسائل موجود و فضای حاکم بر جامعه ای که در آن زندگی می کردند، همه در آیینهادبیات بازتاب مییابند. در ادبیات فارسی، از گذشته تا امروز، یاس، ناامیدی، غم و اندوه از پررنگ ترین مضامین بوده است. اینپژوهش، به بررسی علل و عوامل بروز یاس و اندوه در شعر و نثر فارسی و شیوه های ابراز آن توسط شاعران و نویسندگانپرداخته است. این بررسی از متون پیش از اسلام آغاز شده و سپس، ادبیات فارسی را در دوره های مختلف نظم و نثر تا دورهمعاصر مورد توجه قرار داده است. در هر دوره، شواهدی از نظم و نثر فارسی که اندیشه یاس و اندوه را بازتاب میدهند ارائهشده و سعی بر آن بوده است تا عوامل فردی، اجتماعی و فرهنگی که موجب بروز این احساسات در ادبیات فارسی بوده اندشناسایی شوند.

ناامیدی، یاس، اندوه، شعر فارسی