ساختار روایی صفت و فعل در شیرین و خسرو امیرخسرودهلوی

تودورف از روایت شناسان ساختار گرا است که در بررسی ساختار روایی داستان ها نظریات قابل توجهی دارد و الگویساختار شناسانه ی او مورد توجه پژوهشگران نقد داستان و حکایات قرار گرفته است. براساس دیدگاه تودورف، صفات پی رفتدر سه بخش تعادل اولیه، عدم تعادل و تعادل ثانویه مطرح می شود. این شیوه در فهم مسیرحرکت پی رفت موثر است. بررسیصفات روایتی نشان میدهد که اغلب صفات آغازین پی رفت در شیرین و خسرو ازمقوله ی وضعیت هستند و مقوله های دیگرصفات روایتی، کیفیت و شرایط دیده نشد. افعال پی رفت در دو مرحله ی حرکت برای بر هم زدن تعادل اولیه و حرکت برایبرقراری تعادل ارائه میشود. افعال پی رفت در تشخیص نوع روایت موثرند و طبقه بندی روایت نیز براساس کنش ثانویه صورت می گیرد.

Keywords:

فعل , صفت , پی رفت , شیرین , خسرو