تاثیر گفتمان های ارسطو، خواجه نصیرالدین طوسی و ملاصدرا در نابرابری های جنسیتی

تاثیر زبان و گفتمان در ایجاد نابرابری های جنسیتی موضوعی قابل توجه و کنکاش است که لازم است بیش از پیش بدان پرداختهشود. در این میان نقش اندیشمندان قطعا تاثیرگذارتر و چه بسا حساس تر است. چرا که عملا فرهنگ، آداب و ر سوم و قوانین باالهام از همین اندیشه ها شکل می گیرد، گسترش می یابد و پایدار می شود. لذا لازم است با بررسی مداوم اندیشه ها و قرار دادن آنهادر بوته ی نقد به پالایش آنها همت گماشت. روش های تحلیل انتقادی گفتمان در این راستا ابزارهایی مرثر و کارگشایند که دربه دست آوردن تحلیلی علمی از این متون پوهشگر را یاری می کنند. این مقاله در نظر دارد با نقد و تحلیل اندیشه های ارسطو،خواجه نصیرالدین طوسی و ملاصدرا در مورد زنان، به بیان این نکته بپردازد که زبان ما و نوع گفتمانی که به کار می بریم در ایجادتغییرات در جهان و شکل یابی هویت افراد تاثیرگذار است، گفتمانی که در سخنان برخی از فلاسفه ظهور یافته و پایه گذار بسیاریاز نابرابری های جنسیتی موجود در جهان شده است.

Keywords:

زبان , نابرابری جنسیتی , گفتمان , ارسطو , خواجه نصیرالدین طوسی , ملاصدرا