روش های حذف آمونیاک از پساب های مزارع کشاورزی با استفاده از هیدروژل ها و بررسی الگوهای جذبی آن ها

یکی از منابع آلودگی در پساب ها، آمونیاک می باشد. غلظت این ماده چون در بیشتر موارد از حد مجاز و قابل قبول بالاتر است یک خطر جدی محسوب می شود بنابراین با استفاده از فناوری نانو و پتانسیل های موجود در سنتز هیدروژل ها میتوان هزینه های اقتصادی جهت تصفیه پساب های صنعتی را کاهش داده و غلظت آمونیاک موجود در زهاب مزارع کشاورزی از جمله مزارع نیشکر به حداقل رسانده شود. جهت بررسى سینتیک جذب و همدماهای جذب از الگوهای لانگمویر، فروندلیچ، تمکین استفاده شد. همچنین خواص مغناطیسى هیدروژل نانومغناطیسى با استفاده از دستگاه مغناطیس سنج ارتعاشى مورد بررسی قرار گرفت. فرآیند جذب تعادلی آمونیاک به وسیله هیدروژل های نانومغناطیسی توسط الگوهای لانگمویر، فروندلیچ و تمکین بررسی شد که نشان می دهد حداکثر جذب با استفاده از الگوی همدمای لانگمویر 219/45 میلی گرم بر گرم است. با افزایش محتوى نانوذرات مغناطیسى درون هیدروژل، خاصیت مغناطیسى افزایش یافته است به طوری که نمونه هاى حاوى غلظت هاى اولیه 0/60 و0/21 مولار از نمک هاى آهن داراى خاصیت مغناطیسى اشباع 9/81 و نمونه شامل غلظت هاى اولیه 0/21 و0/42 مولار از نمک هاى آهن داراى خاصیت مغناطیسى اشباع 11/28 می باشند. نانوکامپوزیت هیدروژل مبتنی بر کاپا کاراگینان جاذب مقرون به صرفه تر است، این در حالی است که برای جذب NH+4 راندمان بالاتری نیز دارد. بنابراین این جاذب می تواند یک ماده امیدوار کننده از نظر اقتصادی و همچنین اثربخشی آن در از بین بردن آمونیاک از فاضلاب باشد

Keywords:

هیدروژل , آمونیاک , نانوکامپوزیت , نیترات