بررسی آزمایشگاهی افزایش پایداری فوم کربن دی اکسید توسط پلیمر و نانوذره

شناخت حرکت فوم در محیط های متخلخل کمک زیادی به یافتن موثرترین روش های ازدیاد برداشت با فوم می کند. برای بررسی اثر تزریق فوم در محیط شکاف دار، از میکرومدل شیشه ای استفاده شده است. حضور پلیمر و نانوذره برای تشکیل و پایداری فوم ضروری است. برای یافتن بیشترین پایداری فوم، آزمون های فوم زایی و پایداری فوم انجام شد. سپس با تزریق فوم در غلظت های بهینه به میکرومدل، میزان برداشت نفت محاسبه شد. سورفکتانت و نانوذره و پلیمر مورد استفاده به ترتیب سدیم دودسیل سولفات و سیلیکا و گام زانتان هستند. نیمه عمر فوم معیاری از پایداری فوم است که نیمه عمرهای زیادتر نشان دهنده پایداری بیشتر فوم ها است. با انجام آزمایش های پایداری فوم در غلظت 2400 پی پی ام از پلیمر و غلظت های مختلف از نانوذره مشخص شد که نیمه عمر فوم های پایدار شده توسط ذرات سیلیکا و پلیمر به ترتیب در غلظت های 0/06 درصد وزنی و 0/055 درصد وزنی، 45 و 58 دقیقه بوده است

Keywords:

پایداری فوم , فوم زایی , ازدیاد برداشت نفت