تاثیر محدودیت قرارداد بدهی بر گزارشگری مالی نادرست و نظارت حسابرس

ابزارهای تامین مالی در سال های اخیر رشد و توسعه روزافزونی داشته اند. گسترش روزافزون ابزارها و روش های تامین مالی مدیران مالی را با تصمیم بسیار مهمی مواجه ساخته است که چه ابزار مالی می تواند در تامین احتیاجات مالی شرکت راهگشا باشد بنابراین هدف کلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر محدودیت قرارداد بدهی بر گزارشگری مالی نادرست و نظارت حسابرس در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. روش تحقیق مورد استفاده، توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال 1397 می باشد. برای بررسی همبستگی بین متغیرهای تحقیق ضریب همبستگی پیرسون مورد استفاده قرار گرفت و در نهایت برای آزمون فرضیه های تحقیق از رگرسیون بهره گیری شده است. نتایج آزمون فرضیه ها حاکی از آن است که هر شش فرضیه تحقیق مورد تایید قرار گرفته اند. به عبارت دیگر محدودیت قرارداد بدهی و هر یک از ابعاد (نسبت های بدهی به حقوق صاحبان سرمایه، نسبت پوشش هزینه بهره، سودهای تقسیم نشده) بر گزارشگری مالی نادرست در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تاثیر دارند. همچنین محدودیت قرارداد بدهی و هر یک از ابعاد )نسبت های بدهی به حقوق صاحبان سرمایه، نسبت پوشش هزینه بهره، سودهای تقسیم نشده( بر نظارت حسابرس در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تاثیر دارند.

Keywords:

محدودیت قرارداد بدهی , گزارشگری مالی نادرست , نظارت حسابرس.