زینب غیاثی - دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز
پرستو آقایی گلدیانی - دانشگاه پیام نور پرند

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر کاهش طرحواره های طرد / رهاشدگی و نقص / شرم در افراد دارای اختلال هویت جنسی صورت گرفت. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری شامل کلیه افراد با درجات مختلف دارای اختلال هویت جنسی است که در فاصله ی زمانی فروردین الی مرداد ماه 1398 به مرکز مشاوره نوید مهر واقع در منطقه 18 شهر تهران جهت مشاوره مراجعه نموده اند، بود. از میان جامعه ی آماری 14 نفر از افرادی که داوطلب بوده و با کمک مصاحبه ی بالینی و پرسشنامه استاندارد اختلال هویت جنسی منتشر شده توسط راهنمای آماری و تشخیص ناهنجاری های ذهنی DSM-IV-TR اختلال هویت جنسی در آنان و نیز با استفاده از پرسشنامه طرحواره های یانگ، طرحواره های طرد و رهاشدگی و نقص / شرم در آنان تشخیص داده شده بود، به عنوان نمونه به صورت هدفمند انتخاب شدند. گروه نمونه به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش ( 7 نفر) و کنترل ( 7 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت 8 جلسه گروه درمانی طرحواره درمانی قرار گرفته و گروه کنترل تحت درمان قرار نگرفتند. نتایج نشان داد گروه آزمایش پس از دریافت طرحواره درمانی، نسبت به گروه کنترل در پس آزمون، کاهش معنی داری در نمرات طرحواره طرد / رهاشدگی و طرحواره نقص / شرم نشان دادند.

اختلال هویت جنسی، طرحواره درمانی، طرد / رهاشدگی، نقص / شرم