امکان سنجی استفاده از بام سبز در کاهش رواناب شهری

گسترش شهرها به صورت عمودی و افقی در حال افزایش است و همین گسترش باعث کاهش درصد سطوح نفوذپذیر در مناطق شهری است. این مساله عواقب زیادی برای زیر ساخت های شهری و محیط زیست پیرامون شهرها در پی خواهد داشت.کنترل جریانات آبها و سیلاب ها در سطح شهر با استفاده از آبریزهای شهری انجام می شود. اما این آبها پس ازعبور از سطوح نفوذ ناپذیر مانند آسفالت ها و بام های عادی به فاضلاب های شهری می ریزد. در صورتی که با استفاده بهینه از آنها می توان میزان مصرف آب را کاهش داد. روش های بسیاری برای کنترل و مدیریت رواناب های شهری در سراسر دنیا به کار گرفته شده که اغلب آن نیازمند به زمین هایی وسیع در سطح شهر دارد. اما در مناطق شهری متراکم دسترسی به این مساحت از زمین کاری بسیار سخت است. در این تحقیق سعی شده با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و بررسی و مرور تحلیلی متون چاپ شده به تاثیر استفاده از بام های سبز در کنترل رواناب های سطحی پرداخته شده است. بر اساس نتایج بدست آمده از آنجایی که بام های سبز به عنوان اولین نقطه تماس آب باران است؛ با توقف در منابع آن می توان از اثرات ایجاد رواناب جلوگیری کرد. همچنینمی توان بعد از تصفیه آن برای مصارف غیر آشامیدنی مورد استفاده قرار داد و این باعث می شود مصرف آب آشامیدنی کاهش پیدا می کند.

Keywords:

آب های سطحی , رواناب , بام سبز