پریسا همدانی - دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی، گرایش برنامه ریزی منطقه ای، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران

مدیریت بحران با توجه به ماهیت غیر پیش بینی که دارد یک بخش اساسی از مدیریت استراتژیک است برهمین اساس برای تضمین ثبات و موفقیت مستمر سیستم مدیریت بحران وجود سازمان ها و مدیریت قوی و با برنامه ریزی منظم و اصولی ضروری است. در همین راستا پژوهش حاضر به بررسی و ارزیابی نقش جمعیت هلال احمر به عنوان یکی از سازمان های موثر در سیستم مدیریت بحران پرداخته است بستر جغرافیایی آن شهر رباط کریم و جامعه آماری آن کارکنان جمعیت هلال احمر می باشند. روش تحقیق توصیفی – تحلیل می باشد. با توج به مطالعات 6 شاخص و 24 زیرشاخص شناسایی و مورد ارزیابی قرار گرفته اند. نتایج نشان داد که شاخص ارزیابی تعامل بین سازمان و سیستم کلی مدیریت بحران در وضعیت نسبتا ضعیف برآورد شده است، شاخص ارزیابی میزان مشارکت بین جمعیت هلال احمر و سایر سازمان ها در وضعیت نسبتا مطلوبی قرار دارد. دربارهی شاخص ارزیابی آمادگی سازمان در مقابله با بحران باید گفت که فقط یک زیرشاخص که مهارت ارزیابی میزان ریسک و خطرات بالقوه حاصل از بحران است در وضعیت نسبتا ضعیف ارزیابی شده و سایر شاخص ها در وضعیت نسبتا مطلوب قرار دارند. تمامی زیرمجموعه های شاخص ارزیابی توانایی سازمان در برنامه ریزی برای بحران وضعیت تقریبا مطلوب و مناسبی دارند به غیر از زیرشاخص به روز شدن برنامه ریزی های سازمان برای مقابله با بحران که وضعیت آن چندان مطلوب نمی باشد. زیرشاخص های شاخص ارزیابی نقش سازمان در آموزش و گسترش آگاهی درباره بحران وضعیت نسبتا مطلوب دارند و یکی از آنها که ارائه ی آموزش های سازمان به صورت مستمر و در فواصل زمانی منظم است، در وضعیت کاملا ضعیف ارزیابی شده است و کارشناسان امداد و نجات عقیده دارند که این آموزش ها اصلا به صورت مستمر ارائه نمی شوند. در نهایت در مورد شاخص ارزیابی سازمان برای مقابله با شرایط پس از بحران باید گفت که برای برنامه های پس از بحران سازمان هلال احمر، تمامی زیرشاخص ها به جز یک مورد زیرشاخص پاکسازی منطقه پس از وقوع بحران مابقی وضعیت نسبتا مطلوب را نشان می دهد.

مدیریت بحران، مدیریت بحران، سازمان هلال احمر، شهر رباط کریم