یونس بلوچی - گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوجستان، زاهدان، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش احساس کهتری و تاب آوری درافکار خودکشی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان چابهار بود. بدین منظور 200 نفر از دانش آموزان دختر متوسطه ی دوم شهرستان چابهار به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به پرسش نامه افکار خودکشی بک، مقیاس تاب آوری کونور و دویدسون (2003) و مقیاس احساس کهتری پاسخ دادند. طرح پژوهش مورد استفاده در این مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی بود. نتایج نشان داد بین احساس کهتری و افکار خودکشی رابطه ی مثبت و معناداری (p<0/001) وجود دارد و بین زیرمقیاس های احساس کهتری (رویداد منفی، رویداد مثبت، اصول موضوعه بی قید و شرط) با نمره کلی افکار خودکشی (p<0/001) همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد و احساس کهتری نقش پیش بینی کننده ی مثبتی درافکار خودکشی (p<0/01) دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین تاب آوری و زیرمقیاس هایش (تصور شایستگی، پذیرش، مثبت تغییر و روابط ایمن، اعتماد به غرایز فردی/ تحمل عاطفه منفی، کنترل، تاثیرات معنوی) با نمره کلی افکار خودکشی همبستگی وجود ندارد و متغیر تاب آوری به دلیل عدم همبستگی از معادله رگرسیون حذف گردید.

احساس کهتری، تاب آوری، افکار خودکشی، دانش آموزان