ناصر باخور - دانشجوی کارشناس ارشد علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بین الملل، چابهار، ایران
سپیده حضرتی - گروه جامعه شناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران

پژوهش حاضر به منظور ارزیابی نقش مشارکت اجتماعی در توسعه پایدار روستا (مطالعه موردی: بخش پلان) انجام پذیرفت. روش پژوهش بصورت توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد دارای سن 18 تا 40 سال بخش پلان شهرستان چابهار به تعداد 12578 نفر بود و نمونه ی آماری به روش خوشه ای چند مرحله ای با استفاده از فرمول کوکران 372 نفر برآورد شد و به منظور گردآوری داده ها در این پژوهش از دو پرسشنامه مشارکت اجتماعی و پرسشنامه توسعه پایدار روستایی استفاده گردید که پایایی آنها به روش آلفای کرونباخ به ترتیب 0/79 و 0/91 محاسبه شد. بر اساس نتایج این تحقیق بین مشارکت اجتماعی با توسعه پایدار روستاهای بخش پلان ارتباط و تاثیر مثبت و معناداری یافت شد که قابل انتظار هم بود، زیرا پژوهش های مشابه ای در این زمینه یا با متغیرهای مشابه صورت گرفته که نمایانگر ارتباط مستقیم دو متغیر فوق بوده اند. همچنین ملاحظه گردید که بین ابعاد مشارکت اجتماعی در ارتباط با توسعه پایدار روستاهای بخش پلان ارتباط مثبت و معنی دار (به جز بعد داشتن روحیه مشارکتی) که ارتباطی به وجود نداشت، وجود داشت.

مشارکت اجتماعی، توسعه پایدار، روستا، بخش پلان