زهرا رئیسی - کارشناس ارشد، پرستاری داخلی جراحی، بیمارستان روانپزشکی بهاران، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، ایران
پریسا زینعلی - کارشناس بهداشت عمومی، عضو مرکز تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، ایران
فرزانه میری - کارشناس پرستاری، بیمارستان روانپزشکی بهاران، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، ایران
محمد پورکیخایی - کارشناس پرستاری، بیمارستان روانپزشکی بهاران، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، ایران

مقدمه و هدف: سلامت روانی لازمه حفظ دوام عملکرد اجتماعی، شغلی و تحصیلی افراد جامعه و تامین آن هدف اصلی اجرای برنامه های بهداشت روان در جامعه می باشد. اضطراب سلامت و یا حالت شدیدتر آن اختلال خود بیمار پنداری، اضطراب سلامت با نگرانی های مداوم و شدید درباره ی سلامتی مشخص می شود و در اصطلاح تشخیصی کسانی که به وسیله اضطراب سلامت ناتوان شوند، تشخیص خود بیمارپنداری می گیرند. بنابراین هدف مطالعه حاضر تعیین میزان رعایت اخلاق حرفه ای در کارکنان مراکز بهداشتی شهرستان زاهدان نمی باشد. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه مقطعی (توصیفی- تحلیلی) می باشد که در سال 1398 انجام گرفت. جامعه مورد مطالعه 340 نفر از مراجعه کنندگان به کلینیک بیمارستان روانپزشکی بهاران زاهدان بودند که بصورت آسان و در دسترس وارد مطالعه شده بودند. داده ها از طریق اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه ی استاندارد سلامت روان (GHQ) که دارای 28 سوال است و شامل 4 زیرمقیاس علایم جسمانی. زیر مقیاس اضطراب و بی خوابی، زیرمقیاس اختلال در کارکرد اجتماعی. زیرمقیاس علایم افسردگی، همچنین پرسشنامه اضطراب سلامت (HAI-18) برای سنجش اضطراب سلامت استفاده می شود. فرم کوتاه این پرسشنامه توسط سالکوسیس و وارویک در سال 2002 طراحی شده است که مشتمل بر 18 سوال است. این پرسشنامه دارای سه عامل به نام های ابتلا به بیماری، پیامدهای بیماری و نگرانی کلی سلامتی می باشد. جمع آوری شدند و با استفاده از آمارهای توصیفی میانگین، انحراف معیار و دامنه تغییرات آزمون های استنباطی T مستقل، onova، ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار spss نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: افراد شرکت کننده در این مطالعه 182 مرد (53/52%) و 158 زن (46/47) بودند. میانگین سنی شرکت کنندگان 4/92±27/54 می باشد. بیشترین سطح تحصیلات کارشناسی 212 (62/35%)، 860 مجرد (25/29%) 254 (74/70%) متاهل می باشند. میانگین نمره سلامت روان 5/42±109/87 و میانگین نمره اضطراب سلامت 6/72±60/11 می باشد. بین جنس ونمره اضطراب سلامت ارتباط معنی داری وجود داشت (p<0/005). بین سن و سلامت روان ارتباط معنی داری معکوسی وجود داشت (p<0/005). همچنین بین نمره سلامت روان با نمره اضطراب رابطه مستقیم وجود داشت (p<0/005). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشانداد نمره سلامت روان در حد خوب قرار دارد و اضطراب سلامت در حد متوسط بود. همچنین زنان از ضطراب سلامت بالاتری برخوردار هستند. سن نیز با سلامت روان رابطه دارد به طورری که افراد با سن بالاتر از سلامت روان کمتری برخوردار هستند. بنابراین می توان با ارائه آموزش های کوتاه در کلینیک بیمارستان و آگاهی دادن به مراجعه کنندگان اضطراب سلامت آنها به ویژه زنان را کاهش داد.

سلامت روان، اضطراب سلامت، مراجعه کنندگان به کلینیک، بیمارستان روانپزشکی