بررسی علل تخریب پوشش داخلی لوله های حفاری در چاه های نفت و گاز ایران

تخریب پوشش های داخلی، بزرگ ترین عامل عدم کارایی لوله های حفاری در چاه های نفت و گاز ایران بوده و نیز از مشکلات اساسی در صنعت حفاری جهان می باشد. در این پژوهش، پوشش های فعلی لوله های حفاری مورد استفاده در دستگاه های حفاری ایران، که از نوع اپوکسی مایع هستند، جهت تحلیل علل تخریب مورد بررسی قرار گرفتند. بدین منظور از بررسی های میکروسکوپ الکترونی روبشی، آنالیز امپدانس الکتروشیمیایی و آزمون چسبندگی سطحی استفاده گردید. نتایج بیانگر این موضوع بود که پیش از ظاهر شدن عیوب ماکروسکوپی و قابل مشاهده در سطح پوشش های داخلی، عیوب میکروسکوپی از قبیل حفرات و ترک ها در ساختار آنها بوجود آمده و به تدریج با افزایش کارکرد، شدیدتر می شوند. با بروز این عیوب، عوامل خورنده موجود در سیالات در تماس با سطح داخلی لوله ها، از طریق آنها به سطح زیرلایه فلزی رسیده و موجب خوردگی سطح داخلی و متعاقبا کاهش چسبندگی و تخریب پوشش می شوند. کاهش میزان پارامتر Rcoat در آزمون امپدانس الکتروشیمیایی از Ω.Cm2 7/8×10(6) به Ω.Cm2 4/1×10(5) و نیز استحکام چسبندگی در آزمون چسبندگی Pull-off از MPa 13/91 به MPa 4/80 با افزایش کارکرد لوله ها، کاهش مقاومت به خوردگی پوشش های داخلی و تخریب آنها را تایید نمود.

Keywords:

پوشش داخلی , اپوکسی , لوله حفاری