الگوی طراحی واحد های ساختمانی در بافت های تاریخی بر اساس بیانیه ها و منشورهای بین المللی

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 533

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SUSHCONF01_014

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1399

Abstract:

یکی از مشکلات شهرهای ما، توسعه ناهمگون و نامتعادل آنهاست . عدم توجه به گذشته، شامل؛ محیط تاریخی، طبیعی بافت ها و بناها به لحاظ مسائل مختلف، اعم از بافت جمعیت، فرهنگی، کالبدی و عدم هماهنگی توسعه جدید با بافت تاریخی ، علاوه بر ناهمگونی وایجاد هرج و مرج در سیمای شهری، و ازبین رفتن تدریجی هویت شهرها، و عدم تطابق فرهنگی، تبعات دیگری نیز به دنبال خواهد داشت، چراکه معماری سنتی و بومی هر محل، در یک تداوم تاریخی و در راستای یک سیاست مبتنی بر استمرار به تدریج و در طول سالیان متمادی با طبیعت ومحیط اطراف شکل گرفته است . طیف این مقوله می تواند جنبه های گوناگون فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی را در بر داشته باشد . هدف از مقاله ی پیشرو، بررسی ایده ها و نظریه ها، توافقنامه ها و منشورهای مرتبط با حضور ساختارهای جدید در زمینه های تاریخی، جهت استفاده از آنها به منظور دستیابی به رهنمودهای طراحی ساختارهای جدید در زمینه تاریخی می باشد؛ از این رو در ابتدا به بررسی تئور ی نظریه پردازانی پرداخته میشود که تاثیر بیشتری بر رویکردهای پس از خود داشته وزمینه ساز تدوین اصول بین المللی گشته اند؛ سپس در پی آن مفاد توافقنامه های بین المللی که به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم به این حوزه اشاره داشته و توانسته اند اصولی کلیدی را در این خصوص ارائه دهند، بیان می شود . در انتها رهنمود های کلی طراحی از توافق نامه های مذکور، استخراج شده و به روش A.H.P به مقایسه انها پرداخته می شود.

Authors

عادل ابراهیمی

گروه معماری، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

حجت پاشایی

گروه معماری، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران