آمادگی استقرار مدیریت دانش استراتژیک در سازمان های یادگیرنده ( مطالعه موردی اداره امورمالیاتی شمال تهران)

مدیریت دانش به عنوان هنر خلق ارزش های مشهود از دارایی های نامشهود، تکنیکی مدیریتی است که امروزه به کارگیری آن علیرغم وجود بحرانهای مالی جهانی، رشد فزاینده ای یافته است. اما آنچه که در به کارگیری این تکنیک از اهمیت بالایی برخوردار است، مدیریت اثربخش منابع دانشی و سرمایه های فکری سازمانی است، به گونه های که منجر به ایجاد جهش استراتژیک در تحقق چشم انداز سازمانی گردد. این رویکرد زمانی حاصل می گردد که اولا بر دانش های استراتژیک سازمان تمرکز شود و در مرحله بعدی با تکیه بر بستر به وجود آمده، پایه های ایجاد سازمان یادگیرنده جهت خلق شایستگی های محوری، پایه ریزی گردد. مقاله حاضر با تکیه بر رویکرد فوق، به طراحی و استقرار مدل مدیریت دانش با رویکرد سازمان های یادگیرنده در اداره مالیاتی پرداخته و نتایج حاصله را مورد پایش قرار می دهد. در این مدل، ابزاری نظیر کانون های تفکر به عنوان بازوی یادگیرندگی سازمان در محدوده دانش های استراتژیک استفاده گردیده است. همچنین توجه به اجزای سه گانه مدیریت دانش یعنی عوامل انسانی، ساختاری و فناوری مورد تاکید قرار گرفته است. این رویکرد با تکیه بر نتایج مثبت حاصله، می تواند به عنوان مدلی آزمون شده و متناسب با شرایط بومی کشور جهت استقرار در سازمانهای ایرانی در راستای مدیریت اثربخش سرمایه های فکری و دانشی سازمان، مطرح گردد .اصلیترین اهداف عبارتند از: تهدید رقبا، آگاهی یافتن از اهمیت دانش و کارامدی تکنولوژی مدیریت دانش. بزرگترین موانع عبارتند از: فرهنگ سازمانی (فقدان اعتماد، ارتباطات و اشتراک دانش) و نیز فقدان آگاهی و درک و بصیرت درباره مدیریت دانش است.

Keywords:

مدیریت دانش استراتژیک , سازمان یادگیرنده , کانون تفکر سازمانی , مدیریت سرمایه های فکری