سیدامیرحسین میرقادری - گروه مهندسی صنایع، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
عباس شیخ ابومسعودی - گروه مهندسی صنایع، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

در گذشته نوآوری نیازمند اتکاء به منابع فکری درون سازمانی و تلاش برای توسعه آنها و همزمان، جلوگیری از اطلاع و استفاده نیروهای بیرونی از آنها بوده است. اما به دلیل وجود شرایط رقابتی پیچیده، سازمان ها نیازمند توسعه کالاها و خدمات جدید، استراتژی های نوین و مالکیت فکری هستند. بنابراین سازمانها دریافتند که راه های جدید را برای شناسایی نیازمندی های خود در جهت گسترش تخصصها و شبکه های ارتباطی با افراد و نهادهای داخلی و خارجی سازمان اعمال کنند و در نتیجه به سمت نوآوری باز حرکت کردند. پارادایم نوآوری باز ، شرکت ها را دعوت می کند در کسب و کار خود از ایده های بیرونی بیشتر بهره ببرند و به دیگر شرکت ها هم اجازه دهند از ایده های نوآورانه آنها بهره مند شوند. بنابراین هدف از نوآوری باز، توسعه محصول جدید از طریق مشارکت خارجی برد- برد می باشد. نوآوری باز موضوعی است که در سال های اخیر به شدت مورد توجه محققان قرار گرفته است. این پارادایم بر همه گیری و اجتماعی شدن نوآوری تاکید بسیاری دارد. هدف این مقاله آن است که از طریق انجام یک مطالعه مروری بر روی پژوهش های انجام شده در زمینه نوآوری باز، به مفاهیم، دیدگاه ها، روندهای اصلی و عوامل کلیدی موفقیت نوآوری باز اشاره نماید. نتیجه اصلی حاصل از پژوهش این است که مدیران سازمان ها و شرکتها می بایست از نوآوری باز به عنوان راه حلی برای مقابله با تغییرات پرشتاب فناوری، چرخه عمر کوتاه فناوریها، هزینه بالای تحقیق و توسعه درونی و رقابت شدید جهانی بهره بگیرند.

نوآوری، نوآوری باز، مدلهای نوآوری ، رویکرد نوآوری باز