تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش احساس درماندگی، نگرانی و واکنش اجتماعی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر

سندروم روده تحریک پذیر، به عنوان تجربه یک بیماری دردناک و آزارنده توسط بیماران گزارش شده که هزینه های بهداشتی و روانشناختی زیادی در پی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر درمان درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش احساس درماندگی، نگرانی و واکنش اجتماعی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریکپذیر انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و آزمون پیگیری بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به سندروم IBS بود که در سال 1397 به مراکز مشاوره منطقه یک شهر تهران مراجعه کرده بودند. از میان آنها، تعداد 60 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و مورد پیش آزمون قرار گرفتند. تعداد 30 نفر که دارای بالاترین نمره در نگرانی و پایین ترین نمره در کیفیت زندگی بودند، به تصادف در دو گروه کنترل و آزمایش گمارش شدند. گروه آزمایش در 8 نشست هفتگی به مدت 90 دقیقه شرکت کرده ولی گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه نگرانی پنسیلوانیا و کیفیت زندگی سندروم روده تحریک پذیر بود که برای هردو گروه در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری (دوماهه) اجرا گردید. داده ها به کمک طرح آمیخته تحلیل واریانس عاملی و اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. داده ها نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش میزان درماندگی، نگرانی و واکنش اجتماعی گروه آزمایش 0.05 ≤ P در مقایسه با گروه کنترل اثربخش بود. از این رو میتوان نتیجه گرفت، اعمال مولفه های درمانی شامل پذیرش، ذهن آگاهی، گسلش شناختی، خویشتن مشاهده گر، تعیین ارزشها و عمل متعهدانه می تواند موجب کاهش مشکلات بیماران مبتلا به این سندروم گردد.

Keywords:

درماندگی , نگرانی و واکنش اجتماعی , پذیرش و تعهد