تورج زینی وند - دانشگاه رازی کرمانشاه
ثریا خسروی - رازی
شمسی پیره - رازی

حکمت قیمه کل امرئ ما یحسنه از نهج البلاغه، دربردارنده ویژگی های بلاغی و معنوی فراوان است و از روزگاران گذشته تاکنون، موجب شگفتی، تحیر و تامل برخی از اندیشمندان گردیده است. یافته های پژوهش، حاکی ازآن است که آن چه موجب تفاوت در دیدگاه شارحان و مترجمان این حکمت شده است، ترکیب ما یحسنه می باشد؛ به این صورت که برخی این عبارت را به مفهوم دانایی و علم ، وبرخی دیگر نیز آن را به مفهوم کردار و عمل شرح و ترجمه نموده اند. در حقیقت، از نظر امام7 ملاک و معیار شخصیت انسان در گرو علم و عمل او است و انسانی می تواند به نهایت کمال برسد که همواره و پیوسته بر مدار علم و عمل شایسته و نیک (برخوردار از حسن فعلی و حسن فاعلی)، گام بر دارد. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی اسنادی بر آن است تا با بررسی ابعاد و جوانب زیباشناسانه عبارت مذکور از نهج البلاغه، دیدگاه شارحان، مترجمان و اندیشمندان متقدم و متاخر را مورد بررسی و تبیین قرار دهد.

نهج البلاغه, حکمت, زیبائی شناسی, ترجمه, فصاحت و بلاغت