عطاءاله رودگر کوه پر - قوه قضاییه
بهزاد رضوی فرد - دانشیار گروه حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده: مقابله با جرم و اعمال مجازات، یکی از مصادیق مهم اعمال حاکمیت هر کشور به شمار می آید در این راستا و در بادی امر هر کشور با تکیه بر توانمندی های خود و براساس مقررات داخلی به مقابله با جرم می پردازد. اما با توجه به افزایش جرایم و فراملی شدن برخی از آن ها ،مقابله موثر با این نوع از جرایم مستلزم همکاری نزدیک دولت ها است. از این روی، معاضدت قضایی و همکاری های حقوقی متقابل کشورها که از دیرباز در زمینه های مختلف وجود داشت.با تصویب کنوانسیون مبارزه با موادمخدر و روانگردان 1988 و به دنبال آن کنوانسیون های مقابله با تامین مالی تروریسم 1999، کنوانسیون مبارزه با جرایم سازمان یافته 2000 پالرمو به ویژه کنوانسیون مبارزه با فساد 2003 مریدا، شکل جدیدی به خود گرفته و به عنوان تعهدات بین المللی کشورهای عضو تعیین گردیده است. فنون تحقیقات ویژه مانند کنترل حمل و تحویل تحت نظارت، تحقیقات نفوذی یا مخفی، تشکیل تیم تحقیقاتی مشترک، از جمله مهمترین این نوع همکاری هاست که در پرتو اسناد و معاهدات بین المللی توسط مجریان نهاد عدالت کیفری صورت می گیرد. در این پژوهش سعی شده است با بررسی اسناد بین المللی و منطقه ای و مقررات ملی برخی از کشورها، شیوه های نوین همکاری پلیس کشورها در این زمینه ها مورد بررسی قرار گیرد.

همکاری پلیس کشورها, کنوانسیون های بین المللی, حمل و تحویل تحت نظارت, تحقیقات مخفی, تیم تحقیقاتی مشترک