محسن حسینعلی زاده - گروه آبخیزداری و مدیریت مناطق بیابانی، دانشکده شیلات، محیط زیست، مرتع و آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
محمد علی نژاد - دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت مناطق بیابانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
حمید زارعی - دانش آموخته کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
علیرضا جلالی فرد - دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت مناطق بیابانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

فرسایش تونلی از جمله فرسایش­های آبی و تشدید شونده است که ظهور و گسترش آن موجب تغییرات بارز در منظر زمین، پسرفت اراضی، تخریب محیط زیست و تلفات خاک و آب می شود. این نوع فرسایش باعث از بین رفتن حاصلخیزی خاک سطحی و نابودی زمین­های کشاورزی شده و خطراتی را برای مردم، ماشین آلات کشاورزی، دام و راه­های ارتباطی به دنبال دارد. از طرفی این نوع فرسایش باعث ایجاد چشم­اندازهای طبیعی در منطقه شده و به عنوان پناهگاه­ برای حیات وحش و رویش گیاهان و درختان وحشی محسوب می­شود. هدف از این تحقیق معرفی پتانسیل­های مثبت و منفی فرسایش تونلی در بخشی از نهشته­های لسی شرق استان گلستان می­باشد. در این تحقیق میدانی، مشخصات تمامی فرسایش­های تونلی از قبیل: نوع درختچه­های موجود، نوع کاربری، شیب، موقعیت و جهت جغرافیایی آن­ها، ثبت و مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین تونل­ها در کلاس شیب 45-20 درصدو شیب­های مقعر با کاربری مرتعی رخ داده است. از 348 فرسایش تونلی موجود، 133 عدد دارای درخت و درختچه شامل انار، سیاه تلو و انجیر بودند. این نوع فرسایش در نهشته­های لسی محل مناسبی برای رشد گیاهان و درختان می­باشد و در اقلیم نیمه­خشک می­تواند فرصت مناسبی را برای رشد گیاهان فراهم کند.

نهشته های لسی, تنوع زیستی, زمین منظر, گلستان