تشریح و بررسی شاخص بهره وری آب کشاورزی مبتنی بر تبخیرتعرق (مطالعه موردی حوزه آبخیز کرخه)
عنوان مقاله: تشریح و بررسی شاخص بهره وری آب کشاورزی مبتنی بر تبخیرتعرق (مطالعه موردی حوزه آبخیز کرخه)
شناسه ملی مقاله: JR_LMJ-7-2_007
منتشر شده در شماره 2 دوره 7 فصل در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_LMJ-7-2_007
منتشر شده در شماره 2 دوره 7 فصل در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
نادر حیدری - دانشیار پژوهش موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی؛ سازمان تحقیقات، آموزش، و ترویج کشاورزی؛ کرج؛ ایران
خلاصه مقاله:
نادر حیدری - دانشیار پژوهش موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی؛ سازمان تحقیقات، آموزش، و ترویج کشاورزی؛ کرج؛ ایران
اصطلاح کارایی مصرف آب (WUE) (به واحد کیلوگرم محصول تولید شده به متر مکعب آب تعرق شده) برای اولین بار توسط د- ویت (1958) ارائه گردید. بعد از آن واژه وسیعتر بهرهوری آب (WP) توسط مولدن (1997) مطرح شد. هدف از ارائه این مفهوم جدید آن بود که بتوان توسط آن نتایج آزمایشهای مزرعهای مرتبط با آب و تمهیدات مدیریت آبیاری و همچنین فرصتها برای صرفهجویی در مصرف آب و بهبود بهرهوری آب، به همراه پشتیبانی فرایندهای تصمییمسازی برای تخصیص آب، را مشخص و ارائه نمود. دراین تحقیق تعریف و تشریح کاملی از بحث بهرهوری آب و چالشهای استفاده از این شاخص در بحث صرفه جویی واقعی آب به منظور حل بحران آب کشور به عمل آمده است. برای حل بحران آب کشور ارزیابیهای صرفا مبتنی بر شاخص بهرهوری آب که در مخرج کسر آن آب کاربردی و یا به اصطلاح آب برداشت شده از منبع (Withdrawal) قرار گرفته باشد (WPAW) تا حدی گمراه کننده بوده و مبین صرفه جویی واقعی و یا استفاده موثر از آب به خصوص در ارزیابی سیستمهای آبیاری معروف به سیستمهای آبیاری صرفهجو (نظیر آبیاریهای تحت فشار) نمیباشد. لذا پیشنهاد مینماید که برای رفع این نقیصه بهره وری آب مبتنی بر تبخیر تعرق (WPET) ملاک عمل قرار گیرد. به دنبال تبیین تئوری بهره وری آب، تحقیق برای محاسبه WPETمتدولوژی محاسباتی ساده و مبتنی بر دادههای موجود و کم هزینه نیاز آبی و عملکرد محصولات کشاورزی در کشور (یعنی به ترتیب دادهها و اطلاعات موجود در سند ملی آب و آمار عملکرد موجود در آمار نامههای کشاورزی) را ارائه مینماید. به عنوان مثال موردی از این روش و با استفاده از دادههای موجود، WPETمحصولات عمده حوزه آبخیز کرخه یعنی گندم، جو، یونجه، سیب زمینی، ذرت علوفهای، شبدر، ذرت دانه ای، چغندرقند، پیاز، گوجه فرنگی، خیار و هندوانه، به ترتیب برابر32/1 ،49/1 ،22/1 ،74/5 ،93/7 ،73/1 ،37/1 ،17/6 ،61/6 ،24/8 ،07/5 ،94/6، و سپس مقدار آن برای کل حوزه آبخیز برابر 05/2 کیلوگرم بر متر مکعب محاسبه گردید. به منظور یافتن ارتباط ریاضی لازم بین WPETو WPAW ، با استفاده از آمار و ارقام بهره وری آب، اندازهگیری شده به روش های معمول مزرعه (یعنیWPAW) برای محصولات مذکور در حوزه آبخیز کرخه و حتی کشور و ارائه شده در منابع علمی مختلف، رابطه رگرسیونی با برازش مناسبی (R2=0.96) یافت شد و با استفاده از این رابطه مقدار WPAWحوزه آبخیز کرخه برابر 20/1 کیلوگرم بر متر مکعب محاسبه گردید که با مقادیر ذکر شده در منابع علمی مختلف همخوانی مناسبی دارد. این تحقیق پیشنهاد مینماید که این روش محاسباتی ساده که برای مقاصد کاربردی ضمن هزینه کم آن به دلیل استفاده از بانک دادههای موجود در کشور، از دقت مناسبی نیز برای مقاصد کاربردی برخوردار است، در کنار سایر روشهای اندازهگیری مستقیم مزرعهای بهره وری آب (که صرفا مقادیر WPAWرا ارائه مینمایند) به عنوان روشی برای محاسبه WPET و به دنبال آن WPAW (با روشی بسیار کم هزینهتر) به کار برده شود.
کلمات کلیدی: بهره وری آب, تبخیر تعرق, صرفه جویی واقعی آب, حوضه کرخه, محصولات کشاورزی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1046210/