مسلم مطلبی - کارشناس ارشد محیط زیست، شهرداری مشهد
محبوبه مطلبی - کارشناس بهداشت محیط، مرکز بهداشت قوچان

آموزش یکی از موثرترین مولفه های تاثیرگذار بر توسعه ی هر کشور است به گونه ای که در قوانین اساسی و بنیادی همه کشورهای جهان جایگاه ویژهای دارد و یکی از کارکردهای اساسی نظام های آموزش و پرورش، آموزش همگانی محیط زیست است. آموزش محیط زیست،بنیادی ترین شیوه در حفاظت محیط زیست بوده و فرآیندی است که به افراد امکان می دهد به درک عمیق تری نسبت به مسائل زیست محیطی دست یافته و مهارت های لازم برای تصمیم گیری آگاهانه و مسئولانه را بیاموزند. به همین منظور در اصل پنجاهم قانون اساسی و برنامه ی چهارم توسعه ی کشور به طور جدی به بحث آموزش محیط زیست پرداخته شده است. از آنجایی که بسیاری از تهدیدها وبحران های زیست محیطی، تخریب منابع و آلودگی های محیط زیست، نتیجه ی فعالیت های انسانی است، تردیدی نیست که با آموزش های مستمر و هدف دار اقشار مختلف جامعه، میتوان زمینه ایجاد و شکل گیری یک جامعه ی انسانی سالم، پیشرفته و کارآمد را فراهم ساخت. این پژوهش به بررسی وضعیت و ضرورت آموزش های زیست محیطی در مدارس می پردازد که با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و نتایج گزارش ها، کنفرانس ها و اجلاس های ملی و بین المللی و همچنین اسناد بالادستی و منابع معتبر بین المللی، صورت گرفته است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد با وجود اقداماتی که تاکنون صورت گرفته، با توجه به بی تفاوتی ها، تخریب ها و سوءاستفاده های بی شمار از محیط زیست کشور، آموزش محیطزیست در ایران در مراحل اولیه قرار دارد و از سویی فاصله ی بسیار زیادی با اکثر کشورهای جهان دارد. لذا تحول سیاست ها و برنامه های نهادهای مرتبط با امر آموزش برای پشتیبانی از آموزش های محیط زیستی بیش از پیش ضروری به نظر می رسد و تحقق و اجرایی شدن مشارکت همگانی در حفظ محیط زیست کشور نیازمند آگاه سازی شهروندان نسبت به اهمیت محیط زیست و نقش آنها در زندگی و رفاه انسان و ضرورت جلوگیری از تخریب و آلودگی محیط زیست می باشد. برای این منظور علاوه بر فرهنگ سازی و آموزش های همگانی در رسانه های جمعی، ارائه ی آموزش های زیست محیطی در مهد کودک ها، مدارس و مراکز آموزش عالی و راه اندازی و گسترش مدارس زیست محیطی پیشنهاد می گردد

آموزش، آموزش محیط زیست، مدارس زیست محیطی، حفاظت محیط زیست